Gökkuşağı

“Melahat İstanbul'a göçüyoruz.” Hazırlıklar tamamlandı, valizler kapıya konuldu. ; Eşyalar kalmaya karar verdi. ; Tabii bu eşyaların kararı değildi. ; İhsan'ın kararıydı. ; Hellece'den İstanbul epey uzaktı ve eşyaların gitmesi evden kazandıkları paranın en az yüzde otuzuna mal olabilirdi. ; İhsan, düşündükçe ferahladı. ; İşe yarayan eşyalarını komşusuna satarak mal varlığına biraz daha katkı yaptı vesselam!.. ; Mecbur mudur her taşralı bu yola Haydi köylüm, sana uğurlar ola!.. ; Göç günü geldi çattı. ; Gurbet yorganları ve tahta bavullar traktörün römorkuna kondu.bunların yanına taze göçebeler de bindi ve Turgut emmi bastı gaza. ; Zekeriya, yolun gidiş yönünden ziyade geriye doğru bakmayı yeğledi. ; Arkasında neler bıraktığını merak ediyordu çünkü. ; Bir an unuttu yanındakileri, sanki tek başına bir yolculuğa çıkıyordu. ; Hellece’nin bu kadar çabuk kaybolacağını ummuyordu Zekeriya. ; Ne de kolay karışmıştı toza toprağa? Oysa 0uşu saralı çok olmamıştı, hiçbir şey gözükmüyordu. ; Sadece tekerlerin izleri görünüyordu, tıpkı bir nehir gibi... ; ...ve hüznü düşer ardından Valize sığdıramadığın köy türkülerinin.;