Bir Şeftali Bin Şeftali

On, on beş tane şeftali yetiştirmiştim.; Fakat şeftalilerimin kime nasip olacağını düşündüğümde kendimden nefret ediyordum.; Beni Polat ve Sahip Ali ekip büyütmüşlerdi ve şeftalilerimi de onlar yemeliydi, doğrusu buydu.; Bir gün aklıma bir şey geldi ve o günden itibaren şeftalilerimi dökmeye başladım.; Bahçıvan bunu farkettiğinde artık üstümde şeftali kalmamıştı.; Toprağımın kötü olduğunu düşündü.; Yüksek sesle, “İyice su alıp iri ve sulu şeftaliler yitiştir diye seneye yerini değiştiririm.; ” dedi.; Sonraki ilkbahar, köklerimi uyandırdığımda hepsinin düzeninin bozulduğunu gördüm.; Bazıları hepten kurumuş, bazıları da kopmuştu.; Tabii birçok sağlıklı köküm de vardı.; Önce sağlıklı kökleri yumuşak toprağa soktum, sonra yeni kökler çıkardım ve çevreye gönderdim.; Böylece filizlenme, yapraklanma ve çieklenmeyi düşündüm ve annemi tanıdım.; Ömrümden kaç yıl geçtiğini bilmiyorum ama o zamandan beri bahçıvan benden bir tane bile şeftali alamadı.; Bundan sonra da alamayacak.; Ben ona itaat etmeyeceğim.; İster beni korkutsun, ister testereyle kessin, isterse bana yalvarsın.; "Mantar olarak doğmadım anasız babasız, ama mantar gibi büyüdüm.; Fakat mantar gibi kolay çökmedim.; Nerede nem varsa emdim, bana su veren olmadı.; Ben büyüdüm.; İğde ağacı misali; eğri büğrü ve az suyla yetinerek.; Ve Azerbaycan köylerinin öğretmeni oldum.; " Samed Behrengi